หลังจากสรุปนโยบายที่จัดทำขึ้นสำหรับสภาลิสบอนซึ่งบาคาร่าออนไลน์ครอบคลุม 17 ประเทศ งานที่ดำเนินการโดย OECD และการเปรียบเทียบมหาวิทยาลัยในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือของธนาคารโลก ซึ่งเป็น ISB ที่ครอบคลุมอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรก – การจัดอันดับ U21 ของระบบอุดมศึกษาแห่งชาติ – ได้รับการพัฒนาโดยสถาบันเมลเบิร์นในปี 2555U21 อิงตามตัวบ่งชี้สี่ชุด: ทรัพยากร สิ่งแวดล้อม การเชื่อมต่อ และเอาต์พุต
ตัวชี้วัดที่ตรงไปตรงมาห้าตัว ซึ่งเชื่อมโยงกับทรัพยากร
ทางการเงินที่จัดสรรให้กับการศึกษาระดับอุดมศึกษา ใช้ในการประเมินประสิทธิภาพการทำงานในพื้นที่แรก (ทรัพยากร)
ความแปลกใหม่ที่สำคัญของ U21 อยู่ที่การใช้ตัวบ่งชี้ที่ออกแบบมาเพื่อกำหนดลักษณะสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุดย่อยของตัวบ่งชี้ที่เกี่ยวข้องกับ ‘มาตรการเชิงคุณภาพของนโยบายและสภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบ’ สิ่งเหล่านี้แสดงถึงความก้าวหน้าที่สำคัญเนื่องจากพวกเขาตอบสนองต่อมุมมองที่แพร่หลายว่าประเด็นการกำกับดูแลเป็นข้อจำกัดหลักในการพัฒนาและปรับปรุงระบบการศึกษาระดับอุดมศึกษา
ความเชื่อมโยง ซึ่งเป็นประเด็นที่สามที่ U21 พิจารณา โดยวัดจากตัวชี้วัดที่มีความเกี่ยวข้องสูงสองประการ: (i) สัดส่วนของนักศึกษาต่างชาติในการศึกษาระดับอุดมศึกษา และ (ii) สัดส่วนของบทความที่เขียนร่วมกับผู้ทำงานร่วมกันระดับนานาชาติ
ผลผลิต พื้นที่ที่สี่ภายใต้ U21 วัดโดยตะกร้าของตัวชี้วัดเก้าตัวซึ่งครอบคลุมเกณฑ์ทั้งหมดตั้งแต่ผลิตภัณฑ์วิจัยไปจนถึงอัตราการลงทะเบียนและอัตราการว่างงานของบัณฑิต ตัวบ่งชี้หลังเป็นคำตอบสำหรับความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการจ้างงานของผู้สำเร็จการศึกษาที่ผลิตโดย ระบบการศึกษาระดับอุดมศึกษา
การจัดอันดับมีให้แยกกันสำหรับพื้นที่ทั้งสี่ที่กล่าวถึงข้างต้น สุดท้าย อินดิเคเตอร์แบบประกอบโดยรวมถูกสร้างขึ้นโดยการรวมอินดิเคเตอร์สี่ชุดเข้าด้วยกัน
เปรียบเทียบ UIR และ ISB
การเปรียบเทียบผลลัพธ์ของเครื่องมือ UIR และ ISB เป็นไปได้โดยข้อเท็จจริงที่ว่าเราได้แปลผลลัพธ์ของตัวชี้วัด UIR ตามมหาวิทยาลัยในเงื่อนไขทั่วประเทศ ทำให้เทียบได้กับตัวชี้วัดของ ISB
การเปรียบเทียบถูกนำเสนอในสองขั้นตอน: (i)
กลุ่มประเทศเปรียบเทียบอย่างไร – โดยไม่คำนึงถึงการจัดอันดับของแต่ละคน และ (ii) การจัดอันดับเปรียบเทียบอย่างไร
ในขณะที่ประเทศต่างๆ ที่ครอบคลุมใน UIR สามเวอร์ชัน (QS, ARWU และ Webometrics) เป็นผลจากการจัดอันดับมหาวิทยาลัย แต่ U21 ที่พิจารณาโดยเจตนาเป็นทางเลือกที่รอบคอบ ซึ่งเชื่อมโยงกับการตัดสินใจที่กำหนดไว้ล่วงหน้า
U21 เลือกกลุ่มประเทศ 48 โดยใช้ข้อมูลจากการจัดอันดับผลงานวิจัยของ National Science Foundation (NSF) ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่จะพบว่ามีความทับซ้อนกันอย่างมากระหว่าง 48 ประเทศ U21 เหล่านี้กับ 39 และ 50 ประเทศที่เป็นเจ้าภาพมหาวิทยาลัยชั้นนำตาม ARWU และ QS ตามลำดับ หรือจริง ๆ แล้วกับ 37 ประเทศที่พบใน UIR ทั้งสองแห่ง
ความแตกต่างหลักระหว่างกลุ่มประเทศ UIR (และโดยเฉพาะอย่างยิ่งรายการ QS ที่ครอบคลุมมากขึ้น) และของ U21 คือ: (i) การเป็นตัวแทนของประเทศกำลังพัฒนาที่น้อยกว่าในรายการ U21 และ (ii) การมีอยู่ที่แข็งแกร่งของประเทศในยุโรปตะวันออก ในรายการ U21 นอกเหนือจากความแตกต่างเหล่านี้แล้ว ยังมีการบรรจบกันที่แข็งแกร่งระหว่าง UIR และ U21
อย่างไรก็ตาม การทดสอบชี้ขาดไม่ใช่จำนวนรวมของประเทศที่แสดงในทั้งสองรายการ แต่เป็นลำดับของประเทศ มีความสัมพันธ์กันอย่างมากในการจัดอันดับ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเครื่องมือทั้งสองให้ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน
อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างก็ควรสังเกตเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกระจายคะแนนโหวตสำหรับประเทศที่ติดอันดับแรก – ในขณะที่ฟินแลนด์อยู่ในสี่อันดับแรกในทั้งสามลีก ไอร์แลนด์อยู่ในอันดับแรกโดย QS แต่ล่าช้าที่ 13 และ 16 ใน ARWU และ รายการ U21 ตามลำดับ
โดดเด่นยิ่งขึ้นไปอีก ในขณะที่สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำกลุ่มในรายการ U21 แต่ก็ถูกผลักไสให้อยู่ในอันดับที่ 17 และ 22 ในลีก ARWU และ QS ตามลำดับ
ยังคงมีความเสถียรมากมายในการจัดอันดับสำหรับประเทศอื่นๆ ส่วนใหญ่ และการซ้อนทับของทั้งสามรายการแสดงให้เห็นถึงความเป็นเนื้อเดียวกันที่โดดเด่น
QS และ ARWU ให้ผลลัพธ์ที่ใกล้เคียงกันมาก ซึ่งได้รับการยืนยันโดยลีก Webometrics แม้ว่าจะมีความแตกต่างในวิธีการที่ใช้โดย UIR ทั้งสามนี้ ในการจัดอันดับทั้งสาม ความหนาแน่นของมหาวิทยาลัยชั้นนำ 500 อันดับแรก (มหาวิทยาลัย ‘ระดับโลก’) สัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความมั่งคั่งของประเทศต่างๆ
การเปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้กับผลลัพธ์ที่ได้จากการจัดอันดับ U21 – ISB ที่ครอบคลุมครั้งแรก – ให้ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันอย่างมาก แม้ว่าจุดเน้นและวัตถุประสงค์ของ ISB จะแตกต่างอย่างชัดเจนจากของ UIR
ปรากฏว่าการเป็นเจ้าภาพมหาวิทยาลัยระดับโลกมีความเกี่ยวข้องกับตำแหน่งที่จัดอยู่ในการจัดอันดับทั้งระบบ เครื่องมือทั้งสองประเภทที่วิเคราะห์ในหมายเหตุนี้แนะนำว่าการอยู่ในประเทศที่ร่ำรวยช่วยเพิ่มอุปทานของมหาวิทยาลัยคุณภาพสูงและรักษาระบบการศึกษาระดับอุดมศึกษา
ส่วนหนึ่งของคำอธิบายสำหรับการค้นพบนี้มาจากอคติทั่วไปของเครื่องมือทั้งสอง นั่นคือ การเน้นย้ำมากเกินไปในการวิจัยและระบบที่มีทรัพยากรที่ดี
อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์เหล่านี้ยังคงสะท้อนถึงทางเลือกของมหาวิทยาลัยและผู้มีอำนาจตัดสินใจด้านการศึกษาระดับอุดมศึกษาในระดับประเทศ และความจริงที่ว่าเงินสามารถซื้อคุณภาพได้
จากมุมมองของระเบียบวิธี สามารถสรุปได้ว่าการดำเนินการเชิงประจักษ์ของแนวคิดที่ทำให้เครื่องมือทั้งสองแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงจบลงด้วยผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันมาก
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เมื่อความพร้อมของข้อมูลเพิ่มขึ้น ทั้งอันดับและการเปรียบเทียบจะดีขึ้น และผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องก็จะยิ่งเสริมกันมากขึ้นเรื่อยๆ
* Benoît Millot เป็นอดีตนักเศรษฐศาสตร์การศึกษาชั้นนำของ World Bank และปัจจุบันเป็นที่ปรึกษาของสถาบันเดียวกัน บทความนี้ไม่ได้แสดงถึงความคิดเห็นของธนาคารโลกและเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียวบาคาร่าออนไลน์
