มนุษย์เราเป็นชนิดขององคชาตหมกมุ่น อวัยวะดังกล่าวปรากฏบาคาร่าออนไลน์ในข้อความทางศาสนา กฎหมาย สุนทรพจน์ประจำวัน และแม้แต่ในภาพถ่ายที่ส่งไปยังโทรศัพท์ของผู้คนซึ่งมักไม่ได้รับเชิญ แต่เมื่อเราเปรียบเทียบสปีชีส์ของเรากับความหลากหลายของชีวิต องคชาตของมนุษย์นั้นค่อนข้างไม่ธรรมดา ซึ่งทำให้ความหลงใหลของเราดูเหมือนผิดที่มากขึ้น
ในPhallacyนักชีววิทยาและวิทยาศาสตร์ Emily Willingham
จะพาผู้อ่านไปทัวร์ประวัติศาสตร์ วิวัฒนาการ และเฮฮาบ่อยครั้งเกี่ยวกับองคชาตของโลก “ไม่มีอะไรคลิกได้เหมือนเรื่องราวเกี่ยวกับจู๋” เธอเขียน “แม้ว่ามันจะเกี่ยวกับองคชาตที่มีความยาว 1.5 มิลลิเมตร และมีอายุหลายล้านปีก็ตาม” ระหว่างทาง เธอทำให้องคชาตของมนุษย์มีมุมมองที่จำเป็นมาก
สำหรับการสำรวจอาณาจักรสัตว์อย่างแท้จริง คำว่า “องคชาต” นั้นไม่เพียงพอ Willingham สร้างคำศัพท์ใหม่ intromittum เพื่ออธิบายอวัยวะที่ส่ง gametes – ไข่หรือสเปิร์ม – จากคู่หนึ่งไปอีกคู่หนึ่ง คำนามที่เป็นกลางซึ่งมาจากกริยาภาษาละตินหมายถึง “เป็น” และ “ส่ง” สามารถใช้กับเพศใดก็ได้และกับส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย คำนี้มีประโยชน์เมื่อพูดถึง argonauts, cephalopods หรือที่เรียกว่า nautiluses กระดาษ ซึ่งใช้แขนเป็นอุปกรณ์ผสมพันธุ์ที่ถอดออกได้หรือประเภทของไรที่สูญพันธุ์ซึ่งตัวเมียใช้ “ท่อร่วม” เพื่อหยิบสเปิร์มจากตัวผู้
intromitta มีความหลากหลายมาก เพราะพวกมัน – เช่นเดียวกับส่วนอื่น ๆ
ของสิ่งมีชีวิต – ถูกกำหนดโดยแรงกดดันจากวิวัฒนาการ Willingham เจาะลึกว่าทำไมสิ่งมีชีวิตบนพื้นทะเลอาจทำให้ปูโบราณตัวเล็ก ๆ มี “อวัยวะที่ใหญ่และแข็งแรง” หรือเหตุใดการขาดแรงกดดันในการเลือกอาจช่วยให้สัตว์
เช่นtuataraซึ่งเป็นสัตว์เลื้อยคลานเหมือนกิ้งก่าเข้ากันได้โดยไม่มีอวัยวะเพศชาย ( SN : 28/11/15, น. 15 ). เธอยังนำเสนอตัวอย่างของสปีชีส์ต่างๆ มากมายที่นำเอา intromitta ไปสู่ความสุดขั้วที่น่าขบขันและน่าสะพรึงกลัว มีลักษณะเป็นเกลียว ปลายคทา มีหนามแหลม และหลายหัว หลายสปีชีส์ถึงกับแสดงสมาชิกที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ที่ใช้พวกมัน
ในทางตรงกันข้าม วิลลิงแฮมชี้ให้เห็น องคชาตของมนุษย์ขาดความดแจ่มใสอย่างเห็นได้ชัด ไม่หุ้มด้วยหนามและไม่มีกระดูกองคชาตหรือบาคูลัม มันไม่ใหญ่เกินไปสำหรับขนาดร่างกายมนุษย์ แต่ความธรรมดานั้นเผยให้เห็นบางสิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับตัวเรา การขาดอาวุธและเนื้อสัมผัสขององคชาตของมนุษย์แสดงให้เห็นว่ามนุษย์ไม่ได้แข่งขันกันในการผสมพันธุ์เป็นจำนวนมาก โดยที่ผู้ชายใช้องคชาตของเขาเป็นรั้วฟันดาบหรือตักน้ำอสุจิของคู่แข่งออกมา Willingham ตั้งข้อสังเกตว่า มันชี้ให้เห็นถึงแนวโน้มของเราที่มีต่อการมีเพศสัมพันธ์ที่ยืดเยื้อภายในเครือข่ายสังคมออนไลน์
สิ่งที่อาจทำให้ผู้อ่านประหลาดใจก็คือว่าหนังสือเล่มนี้อุทิศให้กับหนังสือมากแค่ไหน ไม่ใช่เพื่อเก็บเป็นความลับ แต่เพื่อสิ่งที่พวกเขาคร่ำครวญ และเรารู้เกี่ยวกับพวกเขาน้อยมากเพียงใด “เมื่อนักวิทยาศาสตร์มองเข้าไปในช่องคลอด” Willingham เขียน “โดยปกติแล้วจะต้องดูว่าองคชาตจะพอดีกับอวัยวะเพศหรือไม่ และทำอย่างไรและไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แล้ว” ในการเน้นย้ำวัฒนธรรมของเราที่เน้นไปที่องคชาตและการละเลยของช่องคลอดที่เกี่ยวข้องกัน Willingham แสดงให้เห็นว่าการครอบงำทางวิทยาศาสตร์ของผู้ชายได้ผลิตงานวิจัยที่มุ่งเน้นไปที่ส่วนต่างๆ ของผู้ชาย และวิธีที่ทิ้งเรื่องราวการสืบพันธุ์ไปครึ่งหนึ่ง .
นอกเหนือจากการดูบทบาทของสังคมในการศึกษาองคชาตแล้วPhallacy ยังเจาะลึกว่าองคชาตถูกผลักเข้าสู่สังคมอย่างไร วิลลิงแฮมตั้งข้อสังเกตว่าประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมได้เน้นย้ำบทบาทของสมาชิกในชีวิตเรามากเกินไป Willingham โต้แย้งว่าผู้ชายถูกลดขนาดให้เหลือแค่องคชาต ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นตัวขับเคลื่อนพฤติกรรม ความมั่นใจ และความพยายามใดๆ ที่ผู้ชายทำเพื่อชดเชยข้อบกพร่องที่คาดคะเน แต่ “องคชาตไม่ใช่เสาโอเบลิสก์ที่สั่นไหวของความเป็นชายทั้งหมด” เธอเขียน และการที่จะทำให้มันเป็นหนึ่งเดียวก็เป็นการดูถูกทั้งองคชาตและผู้ที่เป็นเจ้าของมัน ดังนั้นวิลลิงแฮมจึงเรียกร้องให้วางองคชาตเข้าที่ “ถึงเวลาที่จะกระจายอำนาจของอวัยวะและมุ่งเน้นไปที่บุคคลและพฤติกรรมของพวกเขา” เธอกล่าว องคชาตไม่สำคัญ แต่ก็ไม่ใช่มาตรวัดของมนุษย์เช่นกันบาคาร่าออนไลน์
