ในบางแวดวง ทุกวันนี้ การกล่าวโทษโลกาภิวัตน์ว่าเป็นต้นเหตุของความเจ็บป่วยทุกรูปแบบ

ในบางแวดวง ทุกวันนี้ การกล่าวโทษโลกาภิวัตน์ว่าเป็นต้นเหตุของความเจ็บป่วยทุกรูปแบบ

แน่นอนว่าสิ่งสำคัญคือต้องฟังสิ่งที่นักวิจารณ์พูด หลายคนมีความวิตกอย่างแท้จริงเกี่ยวกับผลกระทบที่ล้นทะลักของความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ผู้กำหนดนโยบายควรพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้แน่ใจว่าค่าใช้จ่ายเหล่านี้ซึ่งโดยปกติจะเป็นในระยะสั้นจะถูกเก็บไว้ให้น้อยที่สุดแต่สิ่งสำคัญคือต้องระลึกไว้เสมอว่าความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจในช่วงที่ผ่านมามีนัยสำคัญเพียงใด และแพร่หลายมากเพียงใด โลกาภิวัตน์ไม่ใช่เรื่องใหม่ และไม่ใช่ผลที่ตามมาส่วนใหญ่ 

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมักพบกับการต่อต้านจากผู้ที่กลัวการเปลี่ยนแปลง

และผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลง แต่การเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วงห้าสิบปีที่ผ่านมานั้นรวดเร็วกว่าครั้งใดในประวัติศาสตร์ ตัวอย่างเช่น ในศตวรรษที่ 19 ประเทศต่างๆ เช่น อังกฤษ ซึ่งอยู่แนวหน้าของการปฏิวัติอุตสาหกรรม มีอัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปีต่อหัวประมาณ 1.5% ตรงกันข้ามกับอัตราการเติบโตต่อหัวต่อปีที่ 5 – 8% ซึ่งหลายประเทศประสบความสำเร็จในช่วงตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศเศรษฐกิจตลาดเกิดใหม่ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดเติบโตขึ้น

ในทศวรรษเท่ากับประเทศต่างๆ ที่บริหารในเวลาร้อยปีในสมัยวิกตอเรียเช่นเดียวกับที่เป็นมานับพันปี การค้าเป็นแรงผลักดันหลักที่อยู่เบื้องหลังการขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนนี้ แน่นอนว่าต้นทุนการขนส่งและการสื่อสารที่ลดลงอย่างรวดเร็วนั้นช่วยได้ แต่การขจัดอุปสรรคทางการค้าที่เกิดขึ้นหลังปี 2488 ได้กระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ ระบบการค้าพหุภาคีที่จัดตั้งขึ้นครั้งแรกภายใต้ข้อตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า และปัจจุบันอยู่ภายใต้การดูแลขององค์การการค้าโลก (World Trade Organization) 

ช่วยให้ทุกประเทศที่เข้าร่วมเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากการค้าเสรีหรือการค้าเสรี

เราต้องไม่ละเลยบทบาทของการเปิดเสรีทางการค้าในการสร้างสวัสดิการทางเศรษฐกิจที่ผู้คนจำนวนมากได้รับประโยชน์ประเทศอุตสาหกรรมทำได้ดีในโลกหลังสงคราม แต่ก็มีผู้คนมากมายในประเทศกำลังพัฒนาเช่นกัน ประชากรโลกส่วนใหญ่มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่เคยเป็นมา อัตราการตายของทารกลดลงอย่างรวดเร็ว อัตราการรู้หนังสือเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 70% 

ความยากจนทั่วโลกลดลง ตัวอย่างเช่น ในช่วง 5 ปีหลังปี 1993 จำนวนคนที่มีรายได้น้อยกว่า 1 ดอลลาร์ต่อวันลดลงมากกว่า 100 ล้านคน อายุขัยในประเทศกำลังพัฒนาขณะนี้อยู่ที่ประมาณ 65 ปี ซึ่งน้อยกว่าประเทศอุตสาหกรรมประมาณ 10 ปีเท่านั้น การเติบโตทางเศรษฐกิจได้เพิ่มความต้องการประชาธิปไตยและการเป็นตัวแทน ปัจจุบันประชากรโลกส่วนใหญ่อาศัยอยู่ภายใต้รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง

การตระหนักถึงผลประโยชน์เป็นสิ่งสำคัญหากเราต้องรักษาไว้ ประวัติศาสตร์แสดงให้เราเห็นว่าความก้าวหน้าสามารถหยุดหรือย้อนกลับได้ ปัญหาที่เศรษฐกิจระหว่างประเทศเผชิญหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเป็นเครื่องเตือนใจอย่างชัดเจนว่าการล่าถอยไปสู่ลัทธิปกป้องนั้นอันตรายเพียงใด และผลกระทบของมันในวงกว้างเพียงใด รัฐบาลจำเป็นต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าการจ่ายเงินปากเปล่าให้กับหลักการของการค้าเสรีนั้นไม่เพียงพอ การรักษาระบบการค้าพหุภาคีและการขจัดอุปสรรคทางการค้า จะต้องยังคงอยู่ในระดับแนวหน้าของนโยบายเศรษฐกิจ หากต้องการรักษาผลประโยชน์จากโลกาภิวัตน์ไว้

credit : yukveesyatasinir.com
alriksyweather.net
massiliasantesystem.com
tolkienguild.org
csglobaloffensivetalk.com
bittybills.com
type1tidbits.com
monirotuiset.net
thisiseve.net
atlanticpaddlesymposium.com